ΦΘΟΝΟΣ
«Ο φθόνος είναι μια μεγάλη πληγή. Μια πληγή που οι ανόητοι άνθρωποι συνεχώς φροντίζουν να την κρατούν ανοιχτή. Κάνουμε τον εγωισμό μας δικαστή και πιστεύουμε μόνο στο δικό μας δίκιο. Δεν βλέπουμε τίποτε άλλο. Ελπίζουμε στο κακό του άλλου για να νιώσουμε δικαίωση, αλλά αυτή δεν έρχεται ποτέ. Γιατί η πληγή είναι δική μας. Είναι πάνω μας.
» Πρέπει να κλείσεις την δική σου πληγή Κατερίνα πριν να είναι αργά. Να συμφιλιωθείς με αυτό που είσαι και να αρχίσεις να το ζεις και να το απολαμβάνεις. Όταν δεν μπορείς να βρεις επάνω σου κάτι όμορφο να αγαπήσεις, τότε ψάχνεις στους άλλους κάτι άσχημο να μισήσεις. Καμία σύγκριση δεν θα σε κάνει καλύτερη ή χειρότερη από αυτό που πραγματικά είσαι. Οι συγκρίσεις δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα. Μόνο πόνο. Γιατί αυτός που νιώθει κενό στην ψυχή του καταφεύγει στις συγκρίσεις. Αυτός που την νιώθει γεμάτη, απολαμβάνει την ζωή».
«Όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή στην ζωή μας έχουμε νιώσει άσχημα συναισθήματα για τους άλλους. Θα ήταν ψέμα να το αρνηθούμε. Σχεδόν κάθε μέρα περνάει από το μυαλό μας κάτι άσχημο, κάτι κακό. Σημασία έχει να έχεις την δύναμη και την ωριμότητα να το βάλεις στην θέση του. Εκεί που ανήκει. Μακριά από την ζωή σου. Κατάλαβες; Να το κουμαντάρεις και όχι να σε κουμαντάρει αυτό»
Φθόνος. Κρυφός ή φανερός στην ζωή μας βρίσκεται κρυμμένος μέσα σε κάθε ψυχή και ψάχνει να βρει διέξοδο σε ένα δικό μας κενό, μια δική μας αδυναμία. Ντύνεται με την μάσκα της δικαιοσύνης, της Θεόσταλτης τιμωρίας δίνοντας μια πρόσκαιρη χαρά και ικανοποίηση από το κακό του άλλου.
Άνθρωποι που πασχίζουν μάταια μέσα από την εκδίκηση να αλλάξουν το παρελθόν που τους έχει πονέσει, όταν ο Θεός μας έδωσε το δώρο της συγχώρεσης για να μπορούμε να αλλάξουμε το μέλλον...